Emeralds / Pain Jerk - European Tour 2009

Το Corrupted Delights γιορταζει τις 300 αναρτησεις του με ενα αψυχολογητο split. Οπως φανταζεστε ηδη, το pc μου ειναι διακοσμημενο με κορδελες και κομφετι, ο χαρτοπολεμος εχει βρει καταφυγιο μεσα στα μαλλια μου και το λαστιχακι απο το μυτερο καπελο καθεται πανω στη καρωτιδα μου. Πνιγομαι λιγο αλλα δεν θα επιδοθω σε αυτοερωτικη ασφυξια. Μολις τωρα ξυπνησα. Αλλωστε, δεν με αφηνει το κομματι των Emeralds να συγκεντρωθω. Με ξεναγει σε ενα ιδανικο συμπαν που εχουν ανοιξει οι ουρανοι του για να εκπεμψουν σε 24ωρη βαση Cluster και Popol Vuh, ενω χαρουμενοι πωλητες διανεμουν δωρεαν μαλλι της γριας. Μετα απο μιση ωρα, το ονειρο δολοφονειται απο τα πισωπλατα μαχαιρωματα του Pain Jerk. O Kohei Gomi αηδιασε απο την συνεχη εκθεση του σε ενα κοσμο που στη καλυτερη θυμιζει Candy Candy και φερνει επιτελους τη ταξη και τη πειθαρχια στο μυαλο μου. Καλα, τι σκατα σκεφτομουν τοση ωρα?

European Tour 2009 CD (No-Fi - 2009)

Irezumi - Endurance

 Η θεα του ορου ambient μου προκαλει αναφυλαξια και κανει τα γερικα κοκκαλα μου να τριζουν δυσανασχετημενα. Εκεινη τη στιγμη φανταζομαι ευαερα και ευηλια προαστιακα σπιτια, επιπλωμενα με τη τελευταια λεξη του Ikea, ανεγγιχτα απο τη σαπιλα της πραγματικοτητας, ετοιμα να υποδεχτουν στους θερμοσυσσωρευμενους κολπους τους το νεο ειδος ζευγαριου, το ευτυχισμενο, που ασκειται καθημερινα, προσεχει τη διατροφη του, κανει ασφαλες sex και ζηταει ποιοτητα ζωης. 

 Για αυτο ακριβως το λογο ημουν επιφυλακτικος απεναντι στις περιγραφες του Endurance. Σε καθε review που συναντουσα στο διαδικτυο, η απαγορευμενη λεξη εβγαινε απο την οθονη προκλητικα και σχεδον τρυπουσε τα ματια μου. Η πραγματικοτητα ομως απεχει πολυ απο τις ξερες παρουσιασεις. Το πρωτο album του 23χρονου Γαλλου Irezumi βαδιζει αργα προς τη κορυφη ενος αρκτικου βουνου, εχοντας πληρη αφηγηματικη εξελιξη. Στη διαδρομη του, επανδρωνει αφηρημενες ακουστικες μελωδιες και σκορπια drones, ενω η εκστρατεια απειλειται απο μια αδιορατη μελαγχολια. 

 Αυτο το cd περιεχει τη πλησιεστερη ηχητικη αποδοση του πολικου ψυχους, μετα το Eskimo των Residents. Tα γερικα κοκκαλα μου τελικα ετριξαν. Aυτη τη φορα απο το κρυο.

Endurance CD (Snowblood Records - 2008)

Burial Hex - Mahabone

Το εξωφυλλο του Mahabone απεικονιζει αφιλοξενες στιγμες του αμερικανικου νοτου απο τις αρχες του προηγουμενου αιωνα, λες και το μονομελες project του Clay Ruby θελει να μας κρατησει μακρια απο το σκατοψυχο κοσμο του. Και επειδη αυτο το blog φημιζεται για το θρασος και τη βλακεια του, συνεχιζει ακαθεκτο να κατηφοριζει την ετοιμορροπη σκαλα στη καλυβα των Burial Hex. Κατα την καταβαση, οσμιζεται την διαπεραστικη death industrial μποχα των Brighter Death Now, γινεται μαρτυρας της dark ambient τελετουργιας του Nordvargr και επειδη ειναι ακομα πρωι, μια synth ακιδα φωτος γεμιζει το μουχλιασμενο δωματιο, οπως ακριβως συμβαινει και στα soundtracks του John Carpenter. Δεν θελω καν να φανταστω τι γινεται εδω μεσα τις νυχτερινες ωρες.

Mahabone 2xCD-R (Skulls Of Heaven - 2007)

Nord - Ego Trip

Το Ego Trip ειναι αισιως 25 ετων. Τα δυστοπικα synth drones του Hiroshi Oikawa εξεπεμψαν τον ηχο του μελλοντος, οπως ακριβως το ειχε οραματιστει ο Conrad Schnitzler, o Philip K. Dick, ο Ridley Scott πριν απο αυτον. Γκριζο με επιχρωμιομενες λεπτομερειες και στοιχειωδεις ανθρωπινες λειτουργιες που τεινουν να εκλειψουν κατω απο το βαρος της αυτοματοποιησης. Οι 100 αυθεντικες κοπιες του μεγιστου αυτου εργου ηταν δραματικα λιγες για να ικανοποιηθουν οι απανταχου συλλεκτες-καταπιολες, οποτε η προσφατη bootleg επανακυκλοφορια απο την πολυ γνωστη σε ολους μας PCP Records εφτασε πριν 2 χρονια στα χερια μου σαν αποστολη βοηθειας της Unicef σε βομβαρδισμενο χωριο. Η σκια που βλεπετε στο αριστερο σημειο του εξωφυλλου ειναι στην ουσια μια λωριδα απο γυαλοχαρτο. Η εκδικηση του Nord σε οσα LP εχουν την ατυχια να βρισκονται μπροστα του στην αλφαβητικη σειρα της δισκοθηκης σας.

Ego Trip LP (PCP Records - 2008)

Family Battle Snake - Optimistic Suburbia

 Το προσωπικο σχημα του Βασιλη Κουλιγκα εχει μετατρεψει το κεφαλι μου σε πουρε παραπανω φορες απο οσες επιτρεπονται. Στο Optimistic Suburbia ομως, ο αξιοτατος κυριος Family Battle Snake θα φροντισει τον πονοκεφαλο μου. Δεν θα καταφυγει σε τακτικες εκφοβισμου, απλα θα μαζεψει τις πρωινες μου σκεψεις, θα τις βαλει σε μια ατακτη σειρα και θα με κανει να νομιζω πως ακουω ηχους εξω απο το δωματιο. Αναλογικο synth drone (χωρις ιχνος απο το ενοχλητικο πολιτιστικο φορτιο που κουβαλαει ο ορος) με εντονες ψυχοδιεγερτικες ιδιοτητες. Κατι μου λεει πως αν φορεσω και ακουστικα, θα με μετατρεψει σε υποχειριο του.

Υ.Γ. Βασιλη, οι Kriegshog ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ! Θελω δισκογραφια!

Optimistic Suburbia CD-R (Chocolate Monk - 2008)

Pulse Emitter - Decaying Ships

Μεσα στο πυρετο της synth ρετροφιλιας των δυο τελευταιων ετων, ξεβραστηκαν αρκετες μαλακιες που δεν θα ακουγαμε ακομα και αν ζουσαμε το 1976, εχοντας αφρατη κομη και φοραγαμε χρυσοποικιλτες κελεμπιες απο το Θιβετ. Ο Daryl "Pulse Emitter" Groetsch ευτυχως δεν πεφτει στη παγιδα του nu new age, κανοντας τον πληρως αναλογικο εξοπλισμο του να σκουζει σαν τον Steven Stapleton (Nurse With Wound φυσικα!) αν ειχε στη διαθεση του για μια ολοκληρη ημερα τα studios της INA-GRM. Η ασταθης φυση του Decaying Ships ισορροπει μετα βιας πανω στη διαχωριστικη γραμμη μεταξυ της συγχρονης συνθεσης και του -ομολογουμενως απαραδεκτου δημοσιογραφικου νεολογισμου- post-noise.
   

Decaying Ships LP (Ultra Eczema - 2009)

Outer Space - Wrecked Math

Η εμμονη του ανθρωπου με το διαστημα, ειναι στην ουσια η εκφραση μιας μελαγχολιας για εμπειριες τριτων. Οι εικονες που εχουμε πλεον για αυτο, μπορει να θεωρουνται αυτονοητες και να εχουν εντυπωθει στο συλλογικο νου, αλλα παρ' ολα αυτα δεν μας ανηκουν. Σε αυτη ακριβως τη παγιδα πεφτει και το project Outer Space του 23χρονου John Elliott (Emeralds). Στο Wrecked Math ζει το ανεκπληρωτο ονειρο του. Αλληθωριζει απο τα kraut synths των 70s, αγνοει τις εξελιξεις της ηλεκτρονικης μουσικης του μεσοδιαστηματος και νοσταλγει ημερες τις οποιες δεν εζησε ποτε. Αν ειχε βγει το 1975, τωρα θα μιλουσαμε για τη χαμενη privatιλα. Ευτυχως ομως για εμας (και δυστυχως για τον Elliott) αυτο το CD-R θα κυκλοφορησει επισημα την επομενη εβδομαδα.

Wrecked Math CD-R (High Spirits - 2010)

Conrad Schnitzler - Zug

Σαν ιδρυτης των Kluster και ως μελος των Tangerine Dream για μικρο διαστημα, o Conrad Schnitzler ειναι σαφως μια απο τις εξεχουσες προσωπικοτητες για την εξελιξη της ηλεκτρονικης μουσικης. To Ζug για κακη του τυχη, κατηγοριοποιηθηκε απο κεκτημενη ταχυτητα ως new-age και ξεχαστηκε στα ραφια των δισκοπωλειων σαν ενα ακομη private obscurity. Στην πραγματικοτητα ομως, αποτελει τον χαμενο κρικο μεταξυ της kraut/synth υπερβασης και του επερχομενου μηχανιστικου και ψυχρου industrial. Και για να γινω ακομα πιο σαφης για τις διαθεσεις και την αισθητικη του εν λογω κυριου, η επομενη φορα που εμφανιστηκε στο μουσικο προσκηνιο, ηταν λογω της συνθεσης του ονοματι Silvester Anfang που συμπεριληφθηκε στο Deathcrush των Mayhem.

Zug LP (Qbico - 2006)

Oneohtrix Point Never - Hollyr

Η μανια των απανταχου bloggers με τον Daniel Lopatin και το synth project του, Oneohtrix Point Never ειναι πολυ ενοχλητικη. Το hype εχει γινει δυσβασταχτο. Απορω πως ο ιδιος ακομα δεν εχει τρελαθει. Τον βλεπω σε κανα εξαμηνο να αυτοκτονει απο τη πιεση των media, το λεγομενο hypnagogic κινημα να κερδιζει το πρωτο του οσιομαρτυρα και το συνεσταλμενο προσωπο του να φιγουραρει σε μπλουζακια στο Μοναστηρακι. Θα συμβαλλω λοιπον στην επικειμενη καταθλιψη του Lopatin, postαρωντας την ψηφιακη επανακυκλοφορια του Hollyr (κασσετα του 2008). Ζητω προκαταβολικα συγνωμη Daniel, εισαι πολυ συμπαθης, αλλα οι fans σου ειναι πολυ εκνευριστικοι και πρεπει να χαλαρωσουν.

Hollyr Digital Release (Ridge Valley Digital - 2010)

Helm - To An End

Το βινυλιακο ντεμπουτο του βρετανου Luke Younger (Birds Of Delay) κατω απο το ψευδωνυμο Helm, αποτελειται απο δυο μακροσυρτες συνθεσεις για επιμονα tape loops και νοσηρα field recordings, συνοδευομενα απο τα απαραιτητα βομβωδη synths. Εκει ομως που τα περισσοτερα drone projects εκτεινονται ως τον οριζοντα, το συγκεκριμενο ξεκιναει απο εκει και καταληγει να κλεινεται σιγα-σιγα στον εαυτο του, σαν την ηχητικη αναπαρασταση της εσωστρεφειας. Τμηματα του album μπορει να σας φερουν στο μυαλο πρωιμους Nurse With Wound και Organum, αλλα αυτο φυσικα δεν αποτελει και μειονεκτημα, ετσι δεν ειναι?

To An End LP (Alter/Peasant Magik - 2010)