A Day Before - Residues

 Με αφορμη τη Record Store Day, το Junk Records και το οικιακο label του, Υψικαμινος κυκλοφορησαν σε 20 αριθμημενες κοπιες το ντεμπουτο του μεταβιομηχανικου project A Day Before.

 To Residues παλινδρομει μεταξυ οργανικου και τεχνητου, βαφτιζοντας αγρια μελαγχολικες ακουστικες φρασεις μεσα σε δεξαμενες επιτοπιων ηχογραφησεων κινητηρων πλοιων και βαριας βιομηχανιας. Η ακροαση του εργου αφηνει την επιγευση ενος πρωιμου Vinenza που προσπαθει να βρει το τελος στον οριζοντα των Flying Saucer Attack η της πιθανης συνεργασιας του Caretaker με τους Labradford. Πανεμορφο.

Residues CD-R (Υψικαμινος - 2012)

The Rita - The Rack

 Η βιαιοτητα του ερωτισμου Η ερωτικοποιηση της βιας δεν ειναι σε καμμια περιπτωση καινουργια αισθητικη προταση στο ευρυτερο industrial underground, απλα τις πιο πολλες φορες εκτελειται χοντροκομμενα, με αναμασημενες ιδεες που εχουν μηρυκασει οι πρωτοποροι της φασης καμμια 30αρια χρονια πριν. 

 Στα χερια των περισσοτερων, η χρηση και η αναχρηση field recordings ακονισματος μαχαιριων και τριβης γυναικειων καλσον θα ακουγοταν επιτηδευμενα ενοχλητικη, λες και το ακροατηριο θα κοκκινησει απο ντροπη. Στα χερια ομως του Sam McKinley, οι ηχογραφησεις υπερβαινουν τις τακτικες του σοκαρισματος. Γινονται τροφη του αναγλυφου κολοσσιαιου HNW του και οπως διαπιστωσα απο κοντα στο χθεσινοβραδινο live του, τον φερνουν ολο και πιο κοντα στη διαχρονικη Τεχνη που κοχλαζει μεσα στα παθη της.

The Rack CD (Handmade Birds - 2011)

Prodeath / Silent Abuse / Bizarre Uproar - Live 16.9.2011

 'Where there is a stink of shit, there is a smell of being'

- Antonin Artaud -

Live 16.9.2011 CS (Filth & Violence - 2012)

Code Of Silence - Untitled

 Η παραβιαση του Κωδικα Σιωπης της Filth & Violence τιμωρειται με θανατο. Ετσι, οι Code Of Silence τηρουν την omerta του label και κρατουν τις προσωπικοτητες τους μακρια απο  το ημιφως των forums, επιλεγοντας ως μοναδικη επικοινωνιακη τακτικη τον ΩΜΟ θορυβο της πρωτης ατιτλης κασετας τους. 

 Καπου εδω, μπορουν οι καραβαναδες του harsh noise να αρχισουν τις παραρες φαση 'εδω μοιαζει με Rape, εκει θυμιζει Taint', οι τουριστες να τρεχουν πανικοβλητοι προς τα γραφεια της Διεθνους Αμνηστιας και εγω να παρακολουθω χαιρεκακα το πανικο.

Untitled CS (Filth & Violence - 2012)

Fossils / Darksmith - Million Year Spree

 Μεσω των εκατονταδων καλλιτεχνων που ευαγγελιζονται το τιποτα, εχουμε φτασει στο σημειο που μπορουμε να αναφερομαστε σ' αυτο με κοσμητικα επιθετα, δινοντας του -αν ειναι ποτε δυνατον- μορφη και σχημα, φωνη και υπαρξη. Χανουμε το νοημα? Μα ποιος ειπε πως πρεπει να το βρουμε. 

 Τρανταχτο παραδειγμα ειναι το Million Year Spree, μια split σπουδη πανω στις εκφανσεις του κενου. Χωρις πολλα-πολλα, ο Fossils ενοχλει την ανυπαρξια σα κουνουπι και προκαλει θολες αναταραξεις στη επιφανεια της. Το b-side του Darksmith πιθηκιζει τα καμωματα του back catalogue της American Tapes. Νo-fi ηλεκτρακουστικα. Επιπεδοι βομβοι. Μastering του Jason Lescalleet. Υπεροχο τιποτα. 

Million Year Spree LP (Kye - 2011)

Pelican Daughters - Fishbones And Wishbones

 Πλεον θεωρουμε δεδομενες τις μουσικες παρτουζες μεταξυ φαινομενικα ασυμβατων ιδιωματων αλλα ξεχναμε πως το δικαιωμα στο ομαδικο genre sex αποκτηθηκε απο το post punk. Τωρα ο καθενας περηφανευεται πως εχει η ξερει τη ταδε τοσο προοδευτικη μπαντα που παντρευει το black metal με το shoegazing και τη polka η το paisley underground με τα ηπειρωτικα μοιρολογια, περιφερομενος σα το Χριστοφορο Κολομβο που εχει πιασει το Παπα Βενεδικτο ΙΣΤ' απο τα αρχιδια.

 Για να μη βιαιοπραγησεις, βαλτον μπροστα στο 20 Jazz Funk Greats, στο Seven Songs, στο Υ, στο Desire. Ακομα και στο Fishbones And Wishbones των Αυστραλων Pelican Daughters. Αν παραμεινει με κλειστο το στομα, cool κ' ετσι, τοτε μπορεις να αυτοσχεδιασεις με τα δοντια του και τη σκουριασμενη ταναλια σου.

Fishbones And Wishbones LP (Forced Nostalgia - 2011)

Death In June - But, What Ends When The Symbols Shatter?

But, What Ends When The Symbols Shatter?

 When life is but disappointment

And nothing is amusing

The one wild hunt

For loneliness

Is a life without god

Is an end without love

Soulless today

And soulless tomorrow

We struggle for the joy

Oh, we struggle for the joy

That life is haunted by

Its memories - it's meaninglessness

Yearn to be gathered, cracked and saved

A thought for a life time

A thought for a night time

But, what ends when the symbols shatter?

And, who knows what happens to hearts?

But, what ends when the symbols shatter?

And, who knows what happens to hearts?

But, What Ends When The Symbols Shatter? CD 

(New European Recordings - 1992)

Darkthrone - Sempiternal Past: The Darkthrone Demos

Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, 
ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον, Χριστὲ ὁ Θεός· 
ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, 
τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, 
σοὶ τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· 
Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, 
εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.

(Πρωτο θριαμβικο απολυτικιο της Κυριακης των Βαιων) 

Sempiternal Past: The Darkthrone Demos 2xLP/CD (Peaceville - 2012)

Nurse With Wound - Second Pirate Session: Rock'N Roll Station Special Edition

 'Madness is to think of too many things in succession too fast, or of one thing exclusively.'

- Voltaire -

Second Pirate Sessions: Rock'N Roll Station Special Edition 2xCD
(United Dairies - 1998)

Captain Beefheart & His Magic Band - Bat Chain Puller

 Μπερδεμενα συναισθηματα. Απο τη μια στραβωνω αφανταστα που η καβατζοπουστια της οικογενειας Zappa οδηγησε στην επισημη κυκλοφορια του Bat Chain Puller, ενα album που ο ιδιος ο Beeheart ειχε αποφασισει να μεινει κλειδαμπαρωμενο στα ντουλαπια του χρονου -και της καβατζοοικογενειας Zappa. Απο την αλλη, εχω το προνομιο να ακουσω για πρωτη φορα ενα θρυλικο δισκο με κανονικη μιξη, αφου τα δεκαδες bootlegs που παιζουν τριγυρω ακουγονται σχεδον ανωδυνα. Εδω η φαση ειναι τοσο αιχμηρη οσο οι Royal Trux του Thank You η ακομα καλυτερα οσο οι Prime Time στο Dancing In Your Head. Μπερδεμενα συναισθηματα. Αριστουργηματικη μουσικη. 

Bat Chain Puller CD (VAULTernative - 2012)

Cattle Mutilation - Vieh-Verstümmelung (Richtlinien)

 Επρεπε να περασω πανω απο εκατονταδες αχρηστων προσκλησεων, συνειδητοποιημενων ενημερωσεων, κλισαρισμενων αποφθεγματων, κλησεων πολιτικης αφυπνισης και κακων τραγουδιων για να φτασω στο inbox του facebook και να παραλαβω το Vieh-Verstummelung (Richtlinien)  απο τον ιδιο το καλλιτεχνη. Μεγαλη η Χαρη σου και ακομα πιο μεγαλο το ονομα σου. Cattle Mutilation. 

 Μουσικα, το ντεμπουτο του εν λογω κυριου τοποθετειται καπου μεταξυ Cold Meat Industry και Cold Spring γωνια με εντυπωσιακη χρηση χαμηλοτατων μπασων και samples που ενω δε γνωριζω τη προελευση τους, κατι μου λεει πως δε βρισκονται εκει τυχαια.  Θα προτεινα στα παραπανω labels να τσιμπησουν το συντομοτερο τον Cattle Mutilation μπας και δουν καμμια μαυρη μερα.

Υ.Γ. Εδω οφειλω να ευχαριστησω τον Billes Blackk για την ευγενικη χορηγια του. Σου ευχομαι ο,τι χειροτερο. 

Vieh-Verstümmelung (Richtlinien) CD-R (Final Trauma Recordings - 2012)

Mauthausen Orchestra - Anal Perversions

 Μη με πνιγετε ρε γαμημενοι. Θα σπασω. Εχω σπασει. Καταβαλλω προσπαθεια για να μιλησω, πιεζομαι για να χαμογελασω, αρρωσταινω για να ανασανω. Δε θελω να σκεφτομαι τιποτα και κανενα. Ακομα ενας τιποτενιος κλαιγεται στο blogger? Θα κανω Anal Perversions στα κουφαρια σας, θα σας θαψω ολους και μετα θα τη κανω. Θα εχετε το τελος που σας αξιζει. Τελευταιοι.

Anal Perversions LP (Urashima - 2012)

J.A. Caesar - Kokkyou Junreika

 Απο τη στιγμη που πατησα το play, αρχισα να ψαχνω πληροφοριες για την ιαπωνικη νομοθεσια υπερ των ναρκωτικων στα 70s. Δεν εξηγειται αλλιως το Kokkyou Junreika. Λογικα το κρατος θα μοιραζε μανιταρια και τριπακια σε συσσιτια για τη πνευματικη εξυγιανση του πληθυσμου και απλα ο J.A. Caesar σε καποια φαση κατεληξε με περισσοτερα κουπονια στη τσεπη του. Το acid εχει ποτισει καθε λεπτο του album. Θεατρικοτητα, Sabbathικα περασματα, παιχνιδιαρικες στιγμες αλα Strawberry Alarm Clock και απο κει στο μεγαλειο των Magma, ψαλμωδιες, τιτιβισματα, οπερετικα φωνητικα, θρηνος. File Under: Xημειο.

Kokkyou Junreika CD (Victor Entertainment Japan - 2006)

Merzbow - Kibbutz

 'Let there be Light'

- Masami Akita -

Kibbutz LP (Urashima - 2012)

Esplendor Geometrico - Kosmos Kino

 Εννοειται πως προτιμαω τη γραναζοθεραπεια του EG 01 και τη βαρια βιομηχανια του El Acero Del Partido απο τα μεταγενεστερα albums των Geometrico. Ξανακουγοντας ομως το Kosmos Kino με περισσοτερη ψυχραιμια -και οχι απαραιτητα για να σβηνω τσιγαρα στις πατουσες μου- παρατηρησα μια σπιρταδα που λαμπει δια της απουσιας της απο τη πρωτη περιοδο των Ισπανων. 

 Εδω η μπαντα ανακαλυψε πως το μηνυμα της μπορει να μεταφερθει πιο ευκολα μεσω του ρυθμου. Το κοινο ομως ηταν πολυ απασχολημενο με το κουνημα του κωλου του, δεν εδωσε καμμια σημασια και η φαση παρεξηγηθηκε. Το ωμο Industrial Body Music εγινε ντεκαφεινε EBM. 

Kosmos Kino CD (Geometrik - 2001)

Young Hunting - The Night Of The Burning

 'The deeper that sorrow carves into your being, the more joy you can contain.' 

- Kahlil Gibran - 

The Night Of The Burning 12" (Blackest Ever Black - 2011)

Blackest Ever Black - She Died With Her Eyes Open

  Σε προηγουμενη αναρτηση ανεφερα πως το μεχρι τωρα εξαιρετικο label Blackest Ever Black καταπινει hype με τις χουφτες απο εντυπα και bloggers, με sold-out 12ιντσα απο το πρωτο γαμημενο 48ωρο, με support σε †Cut Hands ΡΕ ΜΟΥΝΙΑ†, διατηρωντας ομως ανεπαφη τη χαρακτηριστικη σκατοψυχη αισθητικη του. 

 H πρωτη (και τελευταια) σκεψη που εσκασε στο μυαλουδακι μου κατα την ακροαση του She Died With Her Eyes Open ειναι πως τα πραγματα εξελισσονται πιο γρηγορα απο μια broadband. Θα παιξει επανασταση σε περιορισμενα downloads και δε θα προλαβω να τη κατεβασω. Γερασα. Πλεον ενα mixtape με Sutcliffe Jugend, Burzum, Nocturnal Emissions και Yellow Tears μαζι με 5-6 darkwave obscurities θεωρειται kewl. Ο συγχρονος πολιτισμος μου αφαιρεσε το αναποσπαστο δικαιωμα στη χαρα που εισπραττω οταν καποιος αγνωμονας με αποκαλει παιδοφιλο, ανωμαλο πρεζακια η εστω κατι τοσο ευφανταστο για τις μουσικες μου προτιμησεις. Ας ειναι. Μπορω να ζησω μ' αυτο. Ευκολα. Ειθε η Blackest Ever Black να ειναι το new black. 

She Died With Her Eyes Open CD-R (Blackest Ever Black - 2011)

Regis - Complete Works 1997-1998

 Αν πεταξω καμμια μαλακια, καντε τα στραβα ματια γιατι δε ξερω τη τυφλα μου απο techno. Ουτε καν τουριστας. Τιποτα λεμε. Αλλα εχω ενα πραγματικα αξιοζηλευτο ταλεντο. Μπορω να ανιχνευσω τη blackιλα σε ολες τις μουσικες. Φερτε μου avant retard απο το Νησι του Πασχα μεχρι darkwave απο Τζαμαικα και θα σας βρω το αποστημα. Ειτε υπαρχει, ειτε οχι.

 Για να βρεις τη μαυριλα στη μουσικη του Regis δε χρειαζεσαι κανενα υποτιθεμενο ταλεντο. Ειναι προφανης. Ο  μεταλλικος εξωσκελετος του Complete Works 1997-1998 απορροφαει το φως των strobes. Η βιομηχανικη ραχοκοκαλια του παραμενει ευθυτενης ακομα και μετα απο τις επιληπτικες κρισεις των ρυθμων. Προτεινετε κι αλλα τετοια, τωρα που εχω ψηθει. Θα σας βρω το αποστημα.

Complete Works 1997-1998 CD (Downwards - 2012)

Vomir - Empty (verb)

 'An empty canvas is full'

- Robert Rauschenberg -

Υ.Γ. Με τη πολιτιστικη χορηγια του φιλου Kiwiknorr.

Empty (verb) CD-R (Self Released - 2012)

Macronympha - Super Oxide

 Οι Jagger/Richards του americanoise συλλεγουν πρωιμο υλικο με τη πολυτιμη βοηθεια του Dan Johansson για να επικυρωσουν αυτο που σκεφτομουν εδω και καιρο. Το ογκωδες, ακαθοριστο πραγμα που ειναι γνωστοτερο σε μας ως ο ηχος των Macronympha ειναι καθαρο αποτελεσμα της ψυχογεωγραφιας του Pittsburgh, Pennsylvania. Κατι πρεπει να συμβαινει εκει. Λεω να οργανωσουμε πενθημερη εκδρομη/λαικο προσκυνημα. Ζω για τη στιγμη που θα δω πουλμαν με χαρακτηριστικη επιγραφη στα πλαγια 'Εξωραιστικος συλλογος Corrupted Delights'. Συμμετοχες εντος. 

Super Oxide CD (Ljud & Bild Produktion - 2011)
(The link is removed by request)

Black Rain - Now I'm Just A Number: Soundtracks 1994-95

 Εκτος απο το να απολαμβανει αποπνικτικο αλλα δικαιολογημενο hype, η λονδρεζικη Blackest Ever Black δικαιολογει απολυτα το ονομα της ακομα μια φορα με την επανακυκλοφορια του Now I'm Just A Number. 

 Η ιστορια εχει ως εξης: oι Black Rain αναλαμβανουν τη μουσικη επενδυση του Johnny Mnemonic, o σκηνοθετης  απ' ολους τους ηθοποιους αυτου του πλανητη δινει το πρωταγωνιστικο στο Keanu Reeves, το soundtrack απορριπτεται, το group παυει τις δραστηριοτητες του μεχρι να επανελθει στη ζωη απο το προσφατο ενδιαφερον των ακροατων για οτιδηποτε Cut Hands, Vatican Shadow και Regis. 

 Η οργανικη αποψη της τετραδας για το cyberpunk γενναει ενα πλασμα ιδανικο για να κυκλοφορει με  βρεγμενη καπαρντινα στη μητροπολη του Blade Runner. Σπασμενο βλεμμα, σκυμμενο κεφαλι, βιονικα μελη, τεχνητα οργανα, ανθρωπινα αρχιδια. 

Now I'm Just A Number: Soundtracks 1994-95 LP (Blackest Ever Black)
(The link is removed)

Demdike Stare - Elemental

 'There are four gates to one palace; the floor of the palace is of silver and gold; lapis lazuli & jasper are there; and all rare scents; jasmine & rose and the scent of death. Let him enter in turn or at once the four gates; let him stand on the floor of the palace'

- Liber Al Vel Legis, Aleister Crowley -

Elemental 2xCD (Modern Love - 2012)
(The link is removed)

Phil Blankenship - Phil Blankenship Plays Criminally Insane

 Στο περσινο top ten του Aaron Dilloway, το Phil Blankenship Plays Criminally Insane καταλαμβανει τις 9 πρωτες θεσεις. Καθολου ασχημα, ιδιαιτερα οταν δειτε πως στη δεκατη βρισκεται το Lulu. Δε καταλαβαινω αν αυτο σημαινει κατι για τους Loutallica, παντως η-ηχογραφηση-ενος-obscure-mid-'70s-slasher-κατευθειαν-απο-λιωμενη-VHS κατι μου εκανε. Το site της Troniks το προτεινει ανεπιφυλακτα στους fans του τρομου, προειδοποιωντας χαρακτηριστικα πως 'This Is Not A Noise Record'. Θα ξεμπερδευε πιο γρηγορα με ενα 'An Essential Corrupted Delight'. 

Phil Blankenship Plays Criminally Insane CD
(Troniks / Saxon Gregory Productions - 2011)

Lasse Marhaug - The Great Silence

 Αυτη τη στιγμη αισθανομαι πως το κεφαλι μου εχει γινει νταουλι MacLise-ικου βεληνεκους. Με τη παραμικρη σταγονα πληροφοριας θα εκραγει. Σε λιγο θα μαζευω θραυσματα κρανιου και πιτσιλιες της αμελητεας φαιας ουσιας που εχω απο το πονοκεφαλο. Ακομα απορω πως γραφω αυτη τη στιγμη. Αυτοματος πιλοτος. Κανονικα. Μαλλον το ειχα αναγκη. Οπως και το να ακουω δυνατα το The Great Silence. 

The Great Silence CD (PacRec/Troniks - 2007)

Junk Records

Εξαρτημενο δισκοπωλειο. 

Βραχυκυκλωμενη Προπαγανδα.

Απο Τεταρτη 22 Φεβρουαριου μεχρι το Τελος.

Μαυρομιχαλη 46-50, Αθηνα

Τριτη με Σαββατο, 11:00 - 20:00

Τηλ: 215-5205181

Email: junkrecords@hotmail.com

Site: www.junkrecords.gr

The Cramps - File Under Sacred Music

 Ο γαμος του Jerry Lee Lewis με τη 13χρονη ανιψια του. Ο λοξυγγας του Charlie Feathers. H Bettie Page με τις γουνες. Οι γοφοι του σατανικου, διδυμου αδερφου του Elvis. To τριξιμο της δερματινης στο πισω καθισμα ενος 12μετρου convertible καθως ενα ζευγαρι χαμουρευεται σε υποπτο drive-in. Το Rocky Horror Picture Show σε OD στρυχνινης. To αρχεγονο beat που προσκαλει τους νεκρους σε παρτουζα. Surfin' πανω σε κυματα μπριγιαντινης. Το & του rock/roll.

File Under Sacred Music CD (Munster Records - 2011)

Aaron Dilloway - Modern Jester

 Συμφωνα με τις καρτες Tarot, ο Τρελος συμβολιζεται απο τον αριθμο μηδεν. Την αρχη και το τελος. Μπορει να ειναι οτιδηποτε επιλεξει. Κινειται εμπειρικα. Χωρις διανοητικη προσεγγιση. Χαρουμενος. Συνηθως απεικονιζεται με ενα δισακι στη πλατη, παρεα με ενα κατοικιδιο, καθως βαδιζει επικινδυνα στο χειλος ενος γκρεμου. 

 Ο 'Συγχρονος Τρελος' του Aaron Dilloway ειναι τυλιγμενος με χιλιομετρα μαγνητικης ταινιας. Δεν ενδιαφερεται για την οποια αρχη η το αναποφευκτο τελος. Μονο για τις απλωμενες λουπες του. Μπορει να γινει οτιδηποτε επιλεξει. Απο σοβαρος ανταγωνιστης των New Blockaders μεχρι και υποψηφιος για το βραβειο 'σωσιας του Terry Riley'. Θα επρεπε να απεικονιζεται με γλαρωμενο βλεμμα, να βαδιζει επικινδυνα στο χειλος του γκρεμου που χωριζει την Ιδιοφυια απο τη Τρελα. 

Modern Jester 2xLP (Hanson - 2012)

R/S - USA

 'I remember when I was with Special Forces. Seems a thousand centuries ago. We went into a camp to inoculate some children. We left the camp after we had inoculated the children for polio and this old man came running after us and he was crying. He couldn't see. We went back there and they had come and hacked off every inoculated arm. They were in a pile. A pile of little arms. And I remember I cried, I wept like some grandmother. I wanted to tear my teeth out. I didn't know what I wanted to do. And I want to remember it. I never want to forget it. I never want to forger. And then I realized. Like I was shot, like I was shot with a diamond. A diamond bullet right through my forehead. And I thought, My God. The genius of that. The genius. The will to do that. Perfect, genuine, complete, crystalline, pure.'

 - Marlon Brando ως Colonel Kurtz στο Apocalypse Now -

USA LP (Pan - 2011)
(The link is removed)

Conrad Schnitzler - Live '72

 Ταξιδι στο χρονο με τον Αδρονικο Επιταχυντη του Conrad Schnitzler. Ο λαιμος της σκουληκοτρυπας ειναι κατασκευασμενος απο τη ψυχρη μετρονομια που θα δανειστει λιγα χρονια αργοτερα το κακο συναπαντημα του industrial. Αντιστοιχα τσιτατα εχετε πετυχει ανα καιρους σ' αυτο το blog και οσο συνεχιζετε να το επισκεπτεστε θα τα διαβαζετε σε καθε πιθανη παραλλαγη τους, αλλα η ευρηματικοτητα του Live '72 θα σας αποζημιωσει για το χρονο που σπαταλησατε. Δεν εχετε ξανακουσει κατι τετοιο. Το 1972. Ζωντανα. Απο ενα τυπο που φορουσε κρανος με τροποποιημενα μεγαφωνα και ολοσωμες δερματινες φορμες, δηλωνοντας πως θελει να 'break the rock music, to make it kaput'. Οι ρωγμες ειναι προφανεις.

Live '72 2xLP (Further Records - 2011)

Swans - We Rose From Your Bed With The Sun In Our Head

 H ιδεα του live album σχεδον εξ' ορισμου βρισκεται πολυ κοντα στη κουλτουρα των Don't Look Back fests, των remasters και της αναθεωρησης χαμενων 'classics', με η χωρις εισαγωγικα. Κονσερβοποιημενη νοσταλγια περασμενων μεγαλειων για να θυμουνται οι παλαιοτεροι και να μαθαινουν οι νεοτεροι. Ειμαι καθετος στη γνωμη μου και θα την υπερασπιστω ακομα και μπροστα σε ενα υπογεγραμμενο, χειροποιητο, κομπλεξικα περιορισμενο live των Swans. 

 Τεχνικα, η μπαντα σκοτωνει. Ειναι πιο δεμενη και απο το γορδιο δεσμο του μυαλου του Gira. Συναισθηματικα, σαρωνει. Στο Sex God Sex ανατριχιαζα σα γαλοπουλα, στο The Apostate εβλεπα εικονες, στο Eden Prison σκουπιζα σαλια. 

 Κι ομως προτιμαω να φανταζομαι. Δε θελω να εχω αμεση προσβαση σε ολο αυτο. Δε θελω να ανασυρω ενα μυθο με το πατημα ενος κουμπιου ακομα και αν αυτη η δυνατοτητα μου προσφερεται απο το ιδιο το group. Ειμαι ρομαντικος. Εξακολουθω να πιστευω πως ο δημοσιος ευνουχισμος αποτελει μια καλη ιδεα. 

We Rose From Your Bed With The Sun In Our Head 2xCD
(Young God - 2012)

Harumi - s/t

 Επειδη τα τρεχοντα trends υπαγορευουν (λαικιστικη) οργη και (αδιεξοδους) αφορισμους, σκοπευω να αρχισω τις (αρρωστημενα) αισιοδοξες ψυχεδελειες. Ετσι. Για το παρτα. Πατηστε τους εκει που πονανε. Καλως η κακως η δικη σας ευτυχια σημαινει δυστυχια των αλλων. Ανθρωπινη σιχαμενη φυση. 

 Το ομωνυμο, μοναδικο album του Harumi ειναι τοσο φιλοδοξο που μονο το 1968 θα μπορουσε να εχει κυκλοφορησει. Σε οποιαδηποτε αλλη εποχη θα ειχε θεωρηθει παραφουσκωμενο. Μεσα στο κοινωνικο πανικο και τις αναταραχες, αυτο κανει ενα Magical Mystery Tour στην Arable Land. Ουτοπικη psych-pop με παραδοσιακες μουσικες της Απω Ανατολης, στουντιακα κολπακια ακραιου panning με την αισθητικη του θεατρου Noh, δυτικοτροπο freak-out απο ενα νεαρο Ιαπωνα.
 Οσο προχωραμε προς το τελος, ο δισκος σοβαρευει. Φευγει. Χαζευει. Κατρακυλαει σε ενα μπερδεμενο και ασχημο trip. Την εποχη των smileys, ο P-Orridge μιλουσε για αυτο με τα καλυτερα/χειροτερα λογια. Να γιατι. 

Harumi 2xLP (Verve - 1968)

Guilty Connector - First Noise Attack

 Γι' αυτους που θα ανταλλαζαν ευχαριστως το japanoise τους με μια κρανιοεγκεφαλικη κακωση. Εκτος απο τις συνηθεις επιρροες της Ιαπωνικης θορυβολαγνειας, o Kohei 'The Fast' Nakagawa αναφερεται αινιγματικα στους Sabbath, στους Steppenwolf  και στους Cathedral. Παρ' ολα αυτα, το First Noise Attack εχει πιο πολλα κοινα με τον ηχο της τουρμπινας ενος Zero και τη σβελταδα ενος shaolin παρα με ασηκωτη riffολογια. Το μονο βαρυ πραγμα που θα βρειτε εδω μεσα θα ειναι το κεφαλι σας μετα το τελος της ακροασης. Υπεροχα.

First Noise Attack CD (Denshi Zatsuon / Utsu Tapes - 2001)

Costes - Terminator Moule

 29 songs against the ugly stinking cunt

Terminator Moule CD (Costes Cassette - 1992)

Earth - Angels Of Darkness, Demons Of Light II

 Ο Dylan Carlson ειναι τοσο trve που ποναει. Καποιος αλλος στη θεση του θα ηταν πολυ εκνευριστικος. Με τη πρωτη ευκαιρια θα αραδιαζε ηθικολογιες για τη λαιλαπα των ναρκωτικων, τη σωτηρια της ψυχης που ειναι πολυ μεγαλο πραμα και στο τελος μαντεψτε. Ναι, αναφορες στο Θεο. Αυτος φταιει για ολα. Πηρε ανθρωπους σα το Nick Cave και τους εκανε  σα τα μουτρα Του.
 Η αληθεια ειναι πως απο το Hex και μετα, οι Earth χαρακτηριζονται απο τη προοδευτικοτητα ενος amish και την διευρυμενη συνειδηση ενος καλογερου. Ομως ο Carlson παραμενει αξιοπρεπης παιζοντας αυτο που ευχαριστει τον ιδιο και τη μπαντα του. Αυτη ισως να ειναι και η μοναδικη φορα που το Corrupted Delights αναφερεται στην ευχαριστηση χωρις αρνητικους συνειρμους.  Απο αυριο παλι σκατοσυνη.

Angels Of Darkness, Demons Of Light II CD/LP (Southern Lord - 2012)

Oren Ambarchi - Audience Of One

 Κυριε Ambarchi δεν χρειαζεται να ειστε τοσο ταπεινος η απαισιοδοξος. Εφοσον ομως επιμενετε στην αρχικη σας αποφαση, οριστε. Ποσταρω το Audience Of One και ευχομαι ο επομενος δισκος σας να λεγεται 50,000,000 Oren Fans Can't Be Wrong. Το αξιζετε. 

Audience Of One CD (Touch - 2012)

John Zorn - Film Works Vol. XIII: Invitation To A Suicide

 Ενας νεαρος Πολωνος μεταναστης στο Brooklyn κανει αποτυχημενη αποπειρα ληστειας και βρισκεται μπλεγμενος με τη Ρωσικη Μαφια που απειλει να σκοτωσει το πατερα του αν δε βρει μεσα σε ενα 24ωρο δεκα χιλιαδες δολλαρια. Ετσι, δινεται η αφορμη στο πρωταγωνιστη του Invitation To A Suicide να πουλαει εισιτηρια για τη δημοσια αυτοκτονια του και στο John Zorn να ντυσει μουσικα μια λιαν αφανη μαυρη κωμωδια με γλυκοπικρες εσωστρεφεις μελωδιες. Αν δε σας πιασει απο το πρωτο τριλεπτο, βουτηξτε απο τον 666ο οροφο. Θα φροντισουμε να ειμαστε ολοι εκει.

Film Works Vol. XIII: Invitation To A Suicide CD (Tzadik - 2002)

Maaaa - Decay And Demoralization

 Σφυροκοπανημα 'σηψης και εξαχρειωσης' απο τις ενδοχωρες της Ρωσιας και της Πολωνιας. Το αντρογυνο των Maaaa αρεσκεται στο americanoise των mid-90s με τη βρωμια και τα  πενταλια του. Καπου στη μεση χωνεται ενα επωδυνο mastering που -ποιητικη αδεια- pulsedemonοποιει το ηχητικο φασμα. Μετα το τελος του Decay And Demoralization θα θελετε να χωθειτε σε ενα ηχομονωμενο λαγουμι για το υπολοιπο της ζωης σας, δε θα τα καταφερετε και θα γινετε ακομα πιο δυστυχισμενοι. 

Decay And Demoralization CD (Mind Flare Media - 2010)

John Wall / Alex Rodgers - Work 2006-2011

 Η αεροστεγως κλεισμενη συσκευασια υπονοει μη αναστρεψιμοτητα. Απο τη στιγμη που θα ανοιξεις το Work 2006-2011 το cd θα μολυνθει απο τον ατμοσφαιρικο αερα και εσυ απο τoυς μισανθρωπους μονολογους του Alex Rodgers. Σε περιπτωση που εχεις ακουμπησει το zen και μεινεις ανεγγιχτος απο τη λεκτικη χολη, πρωτα απ' ολα σιχαινομαι τη τιποτενια υπαρξη σου και δευτερον τα αιωρουμενα ψηφιακα τζαμια του John Wall περιμενουν με αγωνια το κεφαλι σου. 

Work 2006-2011 CD (Entr'acte - 2011)

Cicciolina Holocaust / Sermonizer - Albeit Albeit / Sibelius Spiders

 'Active Evil is better than Passive Good'

- William Blake -

Albeit Albeit / Sibelius Spiders LP (Forced Nostalgia - 2011)
(The link is removed)

V/A - Giallo

'Paradise is too perfect for humanity'

- Dario Argento - 

Giallo LP (Urashima - 2010)

Graham Lambkin - Amateur Doubles

 Η πιο παραλογη συλληψη της περσινης χρονιας ηχογραφηθηκε μεσα σε ενα Honda Civic απο το Graham Lambkin συν γυναιξι και τεκνοις. Πιο συγκεκριμενα: ο Βρετανος sound artist απολαμβανει μια κυριακατικη βολτα απο τη θεση του συνοδηγου -με το πιτσιρικα στο πισω καθισμα και τη συντροφο της ζωης του Adris Hoyos (Harry Pussy) να τρωει τη πατιλα της κινησης - ενω εχει τοποθετησει μικροφωνα χαμηλης πιστοτητας στο εσωτερικο του αυτοκινητου. 

 Επιφανειακα το Amateur Doubles δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια μουντη αποτυπωση μιας μουντης καθημερινοτητας. Ακουμε τρεις ανθρωπους που ακουνε γαλλικο obscure prog. Ουσιαστικα ομως το album σχολιαζει τη πραξη της ακροασης ενω παραλληλα αισθητικοποιει την αναποφευκτη κοινοτυπια των οικογενειακων στιγμων. Δηλαδη αν η εφηβεια ειναι punk και η μεταεφηβεια post-punk, τοτε η ενηλικη ζωη ειναι musique concrete? Παιζει.

Amateur Doubles LP (Kye - 2011)

Pogrom - Multicultural Degeneration

 Στη πρωτη ακροαση/ματια, το ντεμπουτο full-length του Pogrom φαινεται υπερανθρωπο. Εχεις την εντυπωση πως ο Λιθουανος δημιουργος σουταρει ολη μερα στεροειδη στο περινεο του. Δινοντας ομως περισσοτερη προσοχη στη διαδοχη των κομματιων -απο Grunt-ικο PE σε αφαιρετικους metal junk γριφους και απο εκει σε 80s industrial/noise- παρατηρεις πως το μονο υπερανθρωπο χαρακτηριστικο του Multicultural Degeneration βρισκεται στη καλλιτεχνικη εξελιξη του σημερινου καλεσμενου. Καμμια σχεση με το καφρο του Live και το μπουγιο του Liberal Cunt. Κατα τα αλλα, η συναισθηματικη γκαμα του δισκου ειναι περα για περα ανθρωπινη και αυτο το κανει ακομα πιο καλο.

Multicultural Degeneration CS (Filth & Violence - 2012)

Clinic Of Torture - Sounds Of Torment

 Στη παρουσα φαση ταυτιζομαι απιστευτα με το Sounds Of Torment. Νιωθω πως ολη αυτη η ψυχαναγκαστικη μεταφορα των αρχειων που εξαφανιστηκαν σε αλλο file host, ειναι ενα τεραστιο S/M session μεταξυ εμου και των ομοσπονδιακων. Μαντεψτε ποιος ειναι ο sub της φασης. 

 Αρκετα ομως με τα dramaqueen-ιλικια. Δε χωρανε σε ενα post που θα αναφερει σε λιγες λεξεις απο τωρα τον Aspa τον Ανασκολοπιστη και τα live-στο-studio βασανιστηρια του. Παντως οι πονεμενες κραυγες που λουπαρονται εδω μεσα ακουγονται σα παιδικη χορωδια μπροστα στις δικες μου.

Sounds Of Torment CS (Institute Of Paraphilia Studies - 2007)

Ramleh - Be Careful What You Wish For

 Be Careful What You Wish For fuckers. I'm not done yet. This post is just a heads up. Sooner or later, this blog will resume its corruption. I only need to find a proper, reliable and cheap alternative to Megaupload. Any ideas would be appreciated. 

Be Careful What You Wish For CD
(Sympathy For The Record Industry - 1995)

Fuck It

 Thanks to the new and shiny copyright laws, Megaupload has just been shut down and charged for piracy crimes. Every single file uploaded here has been deleted and I just can't afford that much time to do this shit all over again. As a side effect, Corrupted Delights will go into hibernation until further notice. For the time being, I allow you to check all the other blogs, but I'm afraid that it won't feel the same.

Skin Graft - Drown In Obsidian

 Ε ρε γλεντια. Ακομα ενας αμερικανος harsh noise artist στο αρχηγειο του Corrupted Delights, απ' αυτους που η κασετιλα σκαει απο χιλιομετρα. Ο Skin Graft κραταει σταθερο το ενα ποδι στη lo-fi υπογα της Hanson ενω με το αλλο ψηλαφιζει στα τυφλα τους βομβους του Damion Romero. Οταν παραπατησει, στεκεται στη σιγουρια της -παρτα στα μουτρα- βρωμιας. Ο,τι χανει το Drown In Obsidian σε πρωτοτυπια το κερδιζει σε αισθηση. Αυτη τη χαρακτηριστικη μαυρη, αφηρημενη αισθηση χωρις ονομα.

Drown In Obsidian CS (Urashima - 2011)

Lenhart Tapes - Tape Music #2

 Ο Omar Souleyman χορευει πυρριχιο με το Steven Stapleton. Η Jihad κανει b-boying στα Βαλκανια. Οι Συριανοι Sufi ρουφανε ναργιλεδες με τον Aaron Dilloway. Oι Master Musicians Of Joujouka παιζουν e-bow με τους People Like Us. To classic Le Mystere De Voix Bulgares διασκευαζεται απο πανηγυριωτικα κλαρινα. Τι σκατα γινεται στο Tape Music #2. Tι σκατα συμβαινει στο κεφαλι του Σερβου Vladimir Lenhart. Γιατι καποιος δεν εχει φιλοτιμηθει να τον κλεισει σε ενα υπογειο με ενα κασονι red bull και να κυκλοφορει ο,τι βγαινει απο τα τεσσερα walkmans του. Θελω κι αλλο. Τωρα.

Υ.Γ. Εδω οφειλω να ευχαριστησω το φιλο Newnowaver για τις οπως παντα out there προτασεις του!

Tape Music #2 CS (No Basement Is Deep Enough - 2011)

OVMN - III

 Ξερετε τι ειναι. Ξερω πως το θελετε.  

III LP (Urashima - 2011)

The Residents - ERA B4-74

 Καποια στιγμη θα επεστρεφε. Ηταν αναποφευκτο. Τα συμπτωματα σταματησαν τη στιγμη που βγηκαν για encore στο Gagarin το 2003. Προδωθηκα. Οι ανθρωποι (γιατι οσο και αν επεμενα για το αντιθετο, οι Residents ηταν και ειναι ανθρωποι) που ουσιαστικα με εκπαιδευσαν στο Αλλο, με προδωσαν κανοντας τσαλιμακια με το κοινο. Γαμω το Θεο. Και πλεον δεν εννοουσα Αυτους.

 Πριν λιγες μερες λοιπον, εκει που συνεχιζα αμεριμνος να αφηνω το αποτυπωμα του κωλου μου στη καρεκλα του pc, μαθαινω τη διαδικτυακη υπαρξη του ERA B4-74. Hχογραφησεις πριν το Warner Bros Album, το Santa Dog και το Baby Sex. Τα συμπτωματα επεστρεψαν. Κορυφωθηκαν κατα τη πρωτη ακροαση. Ναι. H τρελα επεστρεψε. Αλληλουια.

ERA B4-74 Digital Release (RSD - 2012)

The Caretaker - Patience (After Sebald)

 'Ακομα και ο ιδιος ο χρονος γερνα'

- W.G. Sebald - 

Patience (After Sebald) LP (History Always Favours The Winners - 2012)