Η μανια των απανταχου bloggers με τον Daniel Lopatin και το synth project του, Oneohtrix Point Never ειναι πολυ ενοχλητικη. Το hype εχει γινει δυσβασταχτο. Απορω πως ο ιδιος ακομα δεν εχει τρελαθει. Τον βλεπω σε κανα εξαμηνο να αυτοκτονει απο τη πιεση των media, το λεγομενο hypnagogic κινημα να κερδιζει το πρωτο του οσιομαρτυρα και το συνεσταλμενο προσωπο του να φιγουραρει σε μπλουζακια στο Μοναστηρακι. Θα συμβαλλω λοιπον στην επικειμενη καταθλιψη του Lopatin, postαρωντας την ψηφιακη επανακυκλοφορια του Hollyr (κασσετα του 2008). Ζητω προκαταβολικα συγνωμη Daniel, εισαι πολυ συμπαθης, αλλα οι fans σου ειναι πολυ εκνευριστικοι και πρεπει να χαλαρωσουν.
Hollyr Digital Release (Ridge Valley Digital - 2010)