Dies Irae
Dies irae, dies illa
solvet saeclum in favilla,
teste David cum Sibylla.
Quantus tremor est futurus,
quando iudex est venturus,
cuncta stricte discussurus?
Tuba mirum spargens sonum,
per sepulchra regionum,
coget omnes ante thronum.
Mors stupebit et natura,
cum resurget creatura,
iudicanti responsura.
Liber scriptus proferetur
in quo totum continetur,
unde mundus iudicetur.
Iudex ergo cum sedebit,
quidquid latet, apparebit;
nil inultum remanebit.
Mors stupebit et natura,
cum resurget creatura,
iudicanti responsura.
Quid sum miser tunc dicturus?
Quem patronum rogaturus,
cum vix iustus sit securus?
Rex tremendae maiestatis,
qui salvandos salvas gratis,
salva me, fons pietatis.
Recordare, Iesu pie,
quod sum causa tuae viae:
ne me perdas illa die.
Quarens me, sedisti lassus:
redemisti crucem passus:
tantus lagor non sit cassus.
Iuste Iudex ultionis,
donum fac remissionis
ante diem rationis.
Ingemisco tamquam reus:
culpa rubet vultus meus:
supplicanti parce, Deus.
Qui Mariam absolvisti,
et latronem exaudisti,
mihi quoque spem dedisti.
Preces meae non sunt dignae:
sed tu bonus fac benigne,
ne perenni cremer igne.
Inter oves locum praesta,
et ab haedis me sequestra,
statuens in parte dextra.
Lacrymosa dies illa
qua resurget ex favilla
iudicantus homo reus.
Confutatis maledictis,
flammis acribus addictis:
voca me cum benedictis.
Lacrymosa dies illa
qua resurget ex favilla
iudicantus homo reus.
Huic ergo parce, Deus:
Pie Iesu Domine,
dona eis requiem. Amen.
The Purity Of The Cedars CD (Topheth Prophet - 2010)