Για ενα μηνα τωρα, βλεπω τα κεφια μου να πολλαπλασιαζονται. Σχεδον μου τη σπαω. Ξυπναω χαρουμενος, κοιμαμαι χαρουμενος. Παραδεχομαι οτι πεφτω λιγο στη δουλεια, αλλα αν δε το παθαινα και αυτο, θα μιλουσαμε για ενα εντελως διαφορετικο ατομο. Ενα ανθρωπο που θα παρεμενε ασυγκινητος απο το εξουσιομανες japanoise του Κ2.
Το Brainwash Education πολιορκει το χωρο στον οποιο παιζεται με οσα cut-ups και metal-junk καφριλικια αντεχει η επιφανεια του CD-R χωρις να λιωσει. Μεσα στο πανικο, θα διακρινετε μια περιεργη αισθηση γαληνης, λες και ο Kusafuka κατορθωσε να αγκαλιασει το zen μεσω της υπερεκθεσης στον ογκωδη θορυβο που προκαλει ο ιδιος. Ετσι ακριβως αισθανομαι και εγω.
No comments :
Post a Comment